Κυριακή 5 Μαρτίου 2017

Πυθαγόρας ...ο Απολλώνιος προφήτης.

Γέννηση καταγωγή

Όσον αφορά την γέννηση του Πυθαγόρα,
όλα τα δεδομένα ιστορικά στοιχεία, συγκλίνουν  ότι ο Πυθαγόρας ήταν γιος του θεού Απόλλωνα.
Η εξαιρετικού κάλλους μητέρα του Πυθαϊδα , αγνή το σώμα και την ψυχήν ήλθε εις επαφήν με τον θεόν Απόλλωνα και ο θεός αυτός απέδρασεν τον καρπόν της κοιλίας της και έτσι δια ακτίνος του Φωτός γεννήθηκε  ο Πυθαγόρας.
Ο Πυθαγόρας  γεννήθηκε 585 π.Χ. και άρα  ήταν μόνο κατ' όνομα  γιος του πλούσιου χαράκτη πολύτιμων λίθων  Μνήσαρχου. Για την καταγωγή του Μνήσαρχου όμως επικρατεί διαφωνία.  Άλλοι μεν αναφέρουν ότι ήταν Σάμιος, ενώ άλλοι, όπως ο Νεάνθης[1] στο 5ο  βιβλίο των "Μυθικών" γράφει ότι ήταν Σύρος, από την Τύρο της Συρίας. Όμως, η επικρατέστερη εκδοχή μεταξύ των αρχαίων συγγραφέων, που παραδίδεται από τους: Απολλώνιο  στα "Περί  Πυθαγόρα",  Πορφύριο στο "Πυθαγόρου Βίος" και Ιάμβλιχο στο "Περί του Πυθαγορείου βίου" θέλει τον Μνήσαρχο όχι μόνον Σάμιο, αλλά και απόγονο του Αγκαίου, του πρώτου αποικιστή της Σάμου.
Λέγεται  λοιπόν ότι ο Αγκαίος, που κατοικούσε στη Σάμη της Κεφαλληνίας ήταν γιός του Δία και ότι αφού απέκτησε φήμη είτε χάρη στην ανδρεία του είτε χάρη στη μεγαλοψυχία του, ξεχώριζε από όλους τους Κεφαλλήνες ως προς τη φρόνηση και την υπόληψη. Αυτός έλαβε χρησμό από την Πυθία να συγκεντρώσει αποίκους από την Κεφαλληνία, την Αρκαδία και τη Θεσσαλία και ακόμη να προσλάβει αποίκους και από τους Αθηναίους και από τους Επιδαυρίους και από τους Χαλκιδείς, και αφού γίνει αρχηγός τους, να αποικήσει το νησί, που ονομαζόταν Μελάμφυλλος εξαιτίας της ευφορίας του εδάφους και της καλλιεργήσιμης γης, ονομάζοντας το Σάμο, από τη Σάμη της Κεφαλληνίας. Ο χρησμός ήταν λοιπόν ο εξής:
"Αγκαίε, το νησί που είναι μεσοπέλαγα, Σάμο αντί  Σάμης
σε διατάσσω να αποικήσεις. Φυλλίς είναι το όνομα του."
Για το ότι οι άποικοι της Σάμου συγκεντρώθηκαν από τους τόπους που προαναφέραμε, απόδειξη είναι, όχι μόνο οι τιμές και οι θυσίες στους θεούς, που συμβαίνει να έχουν μεταφέρει οι άνθρωποι από τους τόπους απ’ όπου προήλθαν, αλλά και οι συγγενικοί και άλλοι δεσμοί που έχουν  μεταξύ τους οι Σάμιοι.
Λένε λοιπόν πως ο Μνήσαρχος  και η Πυθαΐδα,οι γονείς του Πυθαγόρα, είναι από αυτή την οικογένεια και το γένος του Αγκαίου, που ίδρυσε την αποικία. Τέτοια ήταν η ευγένεια που αναγνώριζαν στον Πυθαγόρα οι συμπολίτες του, ώστε κάποιος ποιητής από τους Σαμίους, τον είπε γιο του Απόλλωνα με αυτά τα λόγια:
«Τον Πυθαγόρα ,που τον γέννησε με τον αγαπητό στον Δία Απόλλωνα,
 η Πυθαΐδα, που ήταν η ομορφότερη απ’ όλες τις Σαμιώτισσες »
Η φήμη αυτή διεδόθη και επικράτησε διότι: Όταν ο Μνήσαρχος βρέθηκε στους Δελφούς για εμπορικούς λόγους, μαζί με την γυναίκα του που δε γνώριζε ακόμη ότι ήταν έγκυος, ζήτησε χρησμό από την Πυθία σχετικά με το επικείμενο ταξίδι του προς την Συρία. Η Πυθία χρησμοδότησε ότι αυτό θα είναι ευχάριστο και επικερδές και πως η γυναίκα του, είναι ήδη έγκυος και πως θα γεννήσει γιο που θα υπερέχει απ’ όλους τους ανθρώπους σε  ωραιότητα και σοφία  και θα ωφελήσει τα μέγιστα το ανθρώπινο γένος. 
Μετά από αυτόν τον χρησμό, ο Μνήσαρχος καταλαβαίνοντας, πως κάτι σπουδαίο και θεόσταλτο θα προέκυπτε, μετονόμασε μάλιστα την γυναίκα του από Παρθενίδα σε Πυθαΐδα.


Κατόπιν επιχείρησε το ταξίδι που σχεδίαζε έχοντας λάβει τόσο ευνοϊκή προτροπή, από το μαντείο, με αποτέλεσμα όσο βρισκόταν στην Φοινικική Σιδώνα να γεννήσει η Πυθαΐδα το γιο τους. Ο Μνήσαρχος ονόμασε το νεογέννητο Πυθαγόρα ,επειδή του τον προαγόρευσε ο Πύθιος Απόλλωνας.

Η γέννηση του προλέγεται στο μαντείο των Δελφών, θείο προμάντεμα τον περιβάλλει. Η ετυμολογία του ονόματος του έχει σχέση με τον Δελφικό θεό διότι: Πυθαγόρας είναι ο αγορητής, ο αγορεύων , ο προφέρων τους λόγους της Πυθίας, και κατ’ επέκταση τους λόγους του Πύθιου Απόλλωνα, άρα ο Πυθαγόρας είναι ο Απολλώνιος προφήτης.



[1] ) Ο Νεάνθης ο Κυζικηνός, ιστορικός, βιογράφος και ρήτορας υπήρξε πολυγραφότατος συγγραφέας περί τα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα. Περὶ Πυθαγορικῶν (πληροφορίες για την ζωή και το έργο των Πυθαγορείων) "Μυθικών"

Σημ: Προδημοσίευση από το βιβλίο μας " Πυθαγόρας ο Παγκόσμιος"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου