Πυθαγόρεια Διατροφή

ο Πυθαγόρας ήταν ο πρώτος γνωστός vegetarian, δεδομένου ότι γύρω στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. διατύπωσε και πιστά εφάρμοζε μια διατροφική θεωρία που βασιζόταν στην αποφυγή του κρέατος. Αρχικά η διατροφή αυτή εξέφραζε μια ηθική αντίληψη κατά των θυσιών ζώων, αποκηρύσσοντας το κρέας και εν μέρει τα ψάρια.

Μεγάλη δε σημασία απέδιδε στην διατροφή με ελαφρές τροφές, όπως ο κρίθινος άρτος, τα λαχανικά, το μέλι, και οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι καρποί. Τα δημητριακά ήταν η βάση της διατροφής κατά την αρχαιότητα, όπως μας λέει και ο Ησίοδος αλλά και η κύρια τροφή των Πυθαγόρειων. “Για μεσημεριανό έτρωγαν μόνο ψωμί και μέλι Υμηττού”.

Ο Πυθαγόρας  έλεγε πως δεν πρέπει κανείς να τρώει το παράγον μαζί με το παραγόμενο (π.χ. κοτόπουλο και αυγό) και να αποφεύγει σχεδόν όλα γενικώς τα θαλασσινά. Δίδασκε την πλήρη αποχή από την κρεοφαγία με εξαίρεση το κρέας της ιεροθυσίας, δηλαδή κρέας από σφάγια που θυσιάστηκαν κι αυτό όχι από κάθε μέρος του ζώου αλλά να αποφεύγουν την μέση, τους όρχεις και τα αιδοία, τον μυελό, τα πόδια και το κεφάλι. Σπάνια δε ο ίδιος θυσίαζε έμψυχα και συχνότερα προσέφερε κριθάλευρο, πλακούντες, στεφάνους ανθέων και θυμιάματα και πιτόμελα.

Η φιλοσοφία των Πυθαγορείων, για τις διατροφικές επιλογές των δεν σχετίζονταν μόνο με μια στάση ζωής αλλά και με την αντίληψη περί ισορροπίας και αρμονίας των χυμών του σώματος που έχει αντίκτυπο στην υγεία και την ευεξία.

Οι Πυθαγόρειοι, στηρίχτηκαν στο νόμο της αναλογικότητας. Η ακριβής μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, είναι οι κυρίαρχες αρχές αυτής της θεωρίας. 

Την ίδια θέση υποστήριξε αργότερα και ο πατέρας της ιατρικής επιστήμης, ο Ιπποκράτης , που ολοκλήρωσε και όρισε αυτή τη σχέση αλληλεπίδρασης και ισορροπίας υγρών/χυμών ως εξής: «Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού. Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».

Σύμφωνα με τις ανωτέρω αυτές  θεωρίες, η διατροφή μπορεί να θεραπεύσει τις περισσότερες ασθένειες, αρκεί όπως έλεγε ο Ιπποκράτης τον 4ο αι. π.Χ., “το φάρμακο να είναι η τροφή σου και η τροφή να είναι το φάρμακό σου”

Αφού πέρασαν ήδη περίπου 2.600 χρόνια, οι επιστήμονες αρχίζουν να αναγνωρίζουν πλέον, ότι αυτοί οι αρχαίοι φιλόσοφοι και γιατροί γνώριζαν πολλά. Πράγματι, η τροφή, ειδικά αυτή που παράγεται στον τόπο διαμονής, διαθέτει εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες. Κάθε φρούτο και λαχανικό έχει ένα ιδιαίτερο σχήμα που θυμίζει κάποιο όργανο του σώματος. Αυτό το σχήμα παραπέμπει στο όργανο που ωφελείται από αυτή την τροφή.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και θα αναφέρουμε ενδεικτικά:

Τα καρύδια: Μοιάζουν με τον εγκέφαλο και πράγματι η υψηλή περιεκτικότητα σε Ωμέγα-3 λιπαρά ενισχύουν την λειτουργία του εγκεφάλου, ενώ η βιταμίνη Ε εμποδίζει ασθένειες όπως η Alzheimer’s.

Τα αμύγδαλα: Αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα. 

Το καρότο: Η διατομή του καρότου μοιάζει με το ανθρώπινο μάτι. Τα καρότα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τη ροή του αίματος στα μάτια και ενισχύουν γενικά την λειτουργία των ματιών. Τα καρότα είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά, που μειώνουν τις πιθανότητες για εκφύλιση της ωχράς κηλίδας που είναι η κύρια αιτία απώλειας της όρασης σε ηλικιωμένους.

Τα κόκκινα Φασόλια: πραγματικά μπορούν να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν στη διατήρηση της καλής νεφρικής λειτουργίας – και μοιάζουν ακριβώς όπως τα ανθρώπινα νεφρά.

Το σέλινο: μοιάζει με τα οστά. Το σέλινο στοχεύει ειδικά στην ενδυνάμωση και την αντοχή των οστών. Τα τρόφιμα με νάτριο, όπως το σέλινο τροφοδοτεί με τα απαραίτητα, τις σκελετικές ανάγκες του σώματος.

Το αβοκάντο: είναι καλή πηγή φολικού οξέως και συμβάλλει στην καλή λειτουργία της μήτρας και του τραχήλου της μήτρας. Τα Αβοκάντο βοηθούν και εξισορροπούν τις ορμόνες, επίσης βοηθούν στην απαλλαγή από τα παραπανίσια κιλά μετά τη γέννα, και στην αποτροπή του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Τα σύκα: Ομοιάζουν με τους όρχεις και είναι γεμάτα από σπόρους και κρέμονται ανά ζεύγη, όταν μεγαλώνουν. Τα σύκα αυξάνουν την κινητικότητα των αρσενικών σπερματοζωαρίων, καθώς αυξάνουν και τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, για βοηθήσουν, να ξεπεραστεί η ανδρική στειρότητα.

Το μανιτάρια: Τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν τη βελτίωση της ακοής, όπως ακόμη, τα μανιτάρια είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη D. Η συγκεκριμένη βιταμίνη είναι σημαντική για υγιή οστά, η οποία ισχυροποιεί ακόμα και τα μικροσκοπικά οστάρια που βρίσκονται μέσα στο αυτί τα οποία μεταδίδουν τον ήχο προς τον εγκέφαλο.

Τα σταφύλια: Μια διατροφή υψηλή σε φρέσκα φρούτα, όπως τα σταφύλια, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και το εμφύσημα. Οι σπόροι σταφυλιών περιέχουν επίσης μια χημική ουσία που ονομάζεται proanthocyanidin, η οποία φαίνεται να μειώνει τη δριμύτητα του αλλεργικού άσθματος.

Ginger (πιπερόριζα): Το σχήμα της παραπέμπει σε στομάχι και πράγματι, ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της είναι η υποβοήθηση της πέψης, ενώ είναι επίσης μια δημοφιλής θεραπεία για κινητικά προβλήματα-ασθένειες.

Οι γλυκοπατάτες: Οι γλυκοπατάτες μοιάζουν με το πάγκρεας και πράγματι επιφέρουν ισορροπία στο γλυκαιμικό δείκτη των διαβητικών.

Τα κρεμμύδια: Βοηθούν τα κύτταρα να απαλλαγούν από τις τοξίνες. Επίσης, όταν τα κόβουμε, παράγουν δάκρυα, καθαρίζοντας επιθηλιακά κύτταρα του ματιού.

Το σκόρδο: Βοηθάει στην απομάκρυνση άχρηστων υλικών και τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες από το σώμα.

Το Λεμόνι: Είναι θαυματουργό καθώς σκοτώνει τα καρκινογόνα κύτταρα και θεωρείται 10.000 φορές ισχυρότερο από τη χημειοθεραπεία. Είναι δοκιμασμένο σε καρκίνους όλων των μορφών. Επιπλέον, θεωρείται αντιμικροβιακό ευρέως φάσματος καταπολεμώντας μολύνσεις βακτηριδίων και όγκων, εσωτερικά παράσιτα και σκουλήκια. Είναι ρυθμιστής υψηλής αρτηριακής πίεσης και αντικαταθλιπτικό. Είναι εξαιρετικό για την αντιμετώπιση του άγχους και των νευρικών διαταραχών. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει βιταμίνη C, σάκχαρα, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μεταλλικά άλατα (κάλιο, φώσφορο, ασβέστιο, μαγνήσιο, νάτριο και πυρίτιο) ενώ η φλούδα του αναζωογονητικό αιθέριο έλαιο. Επίσης, το λεμόνι είναι πλούσιο σε φλαβόνες, αντιοξειδωτικές ουσίες πολύτιμες στη θεραπευτική. Το λεμόνι είναι εξαιρετικό αντιβακτηριακό, απολυμαντικό, στυπτικό και αντισηπτικό, θεωρείται πως βοηθάει στον έλεγχο του ουρικού οξέος, εμποδίζει τη θρόμβωση των αρτηριών και των φλεβών και τη συσσώρευση αλάτων. Το λεμόνι, επειδή ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα (αυξάνοντας τα λευκά αιμοσφαίρια) θεωρείται και άριστο αιμοστατικό.

Το αμυγδαλέλαιο: Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 . Β17 και ιχνοστοιχεία το αμυγδαλέλαιο είναι πολύτιμο για τον οργανισμό. Η Β17 δεν είναι βιταμίνη αλλά η παλιά ονομασία της αμυγδαλίνης. Τρώτε άφοβα κάθε μέρα από λίγα κουκούτσια βερίκοκου και αμύγδαλα.

Ντομάτα: Κόψτε μια ντομάτα και παρατηρήστε τη δομή της που θυμίζει αυτήν της καρδιάς. Έρευνες έδειξαν ότι το λυκοπένιο που βρίσκεται στις ντομάτες,  οδηγεί σε μειωμένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και προστατεύει τον προστάτη. Αν καταναλώνονται με λιπαρά (ελαιόλαδο ή αβοκάντο) σχεδόν δεκαπλασιάζεται η απορρόφηση του λυκοπένιου. Επίσης είναι γνωστό ότι το λυκοπένιο ενεργεί καλύτερα , όταν οι ντομάτες έχουν βράσει.

Grapefruit: Η ομοιότητα ανάμεσα στα εσπεριδοειδή (όπως το λεμόνι και το γκρέιπφρουτ) με το στήθος μπορεί να είναι συμπτωματική. Το γκρέιπφρουτ πάντως περιέχει ουσίες που έχει αποδειχτεί ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκίνου σε πειραματόζωα και σε ανθρώπινα κύτταρα.